IZVEDEN PERFORMANS NEDA KOVINIĆ | LUCKASTE DRUGARICE
video instalacija i performans na otvaranju
performans izvode Joana Knežević, Katarina Bućić, Simonida Žarković, i Nevena Radulović
U Galeriji ULUS, 18.11.2022. u 19h izveden je hibridni perfromans koji spaja ples, glumu i pevanje, a razvijan je kroz saradnju između umetnica Nede Kovinić i Joane Knežević, Katarine Bućić (docenta Instituta za umetničku igru), Simonide Žarković, i Nevene Radulović.
Perfromans je nagrađen na 31. Memorijal Nadežde Petrović u Čačku, nagradom Galerije.
Izvođenje Luckaste drugarice proizvodi i neguje odnose i značenja koja se suprotstavljaju permanentnim krizama, otuđenosti i destrukciji kroz kolektivnost performativne prakse, odnose brige, poverenja i saosećajnosti; kroz pejzažni i procesualni pristup dramaturgiji i interdisciplinarnost (ples, narativ, pevanje i slikarski elementi).
Četiri izvođačice plešu, govore i pevaju u prostoru galerije, unutar instalacije predmeta i zapisa koji postavljaju pitanja o definiciji žene, o ženskom drugarstvu, o nesavršenosti I luckastom kao obliku otpora prema kapitalističkom društvu.
Zasebne radnje se odvijaju istovremeno, na različitim mestima, tako da niko nema potpunu viziju celine i svaki posmatrač gradi lični, jedinstveni “kolaž” izvođenja. Mnogostruke perspektive se objedinjuju zajedničkim afektom. Afekat se pojavljuje kao gest koji izvođačice grade i nose kroz prostor i dele sa publikom. Naslov izvođenja stavlja u prvi plan kvalitet odnosa umetnica-saradnica, koji je i metod i sadržaj ovog rada. Drugarice su saradnice u izvođenju, koje poveravaju sebe, svoje veštine, znanja i osećanja kako jedna drugoj tako i publici.
Luckasto[1]u naslovu rada ukazuje na iracionalno, duhovito, nesavršeno i ne-nužno-produktivno kao principe otpora prema pornokapitalističkom društvu, koje podstiče i priznaje samo superproduktivne jedinice.
[1] Nina Pauer (Nine Power) govori o luckastim i slatkastim telima kada opisuje moguće aktere feminističke pornografije, koji ne bi bili super funkcionalni kao dobropodmazane mašine (kao u mainstream pornografiji koja je inherentno mizogina i nasilna), već luckasti, slatki, nesavršeni. Nina Power, Pornography as a Privileged Mode of Work (46.) One-dimensional woman. 0 Books, 2009.
Fotografija Tanja Drobnjak